Podwójne podbródki zawsze były oznaką dobrobytu. Jednak mogą być one dziedziczone genetycznie lub mogą być spowodowane zaburzeniami, takimi jak niedoczynność tarczycy lub zbyt duża ilość kortyzolu. W niektórych przypadkach mogą być również wynikiem problemu z nerkami.
Genetycznie powiązane podwójne podbródki
Genetycznie powiązane podwójne podbródki mogą być spowodowane przez niedoczynność tarczycy, czyli stan, który wpływa na gruczoł tarczowy. Genetycznie związane podwójne podbródki występują zarówno u mężczyzn, jak i u kobiet. Niektórzy ludzie mają genetyczne predyspozycje do rozwoju podwójnego podbródka, podczas gdy inni nie. Niezależnie od przyczyny, istnieje kilka prostych sposobów na zminimalizowanie wyglądu podwójnego podbródka.
Niedoczynna tarczyca może prowadzić do zwiotczenia skóry pod kością szczęki, przez co podbródek wygląda na podwojony. Skóra pod szczęką może również wypełniać się tłuszczem. Niedoczynna tarczyca może również wpływać na układ limfatyczny. Układ limfatyczny jest odpowiedzialny za usuwanie odpadów z organizmu, ale niedoczynna tarczyca może powodować niedrożność układu limfatycznego i powodować zwiotczenie skóry i wypełnianie jej tłuszczem.
Niechirurgicznym sposobem leczenia genetycznie uwarunkowanych podwójnych podbródków jest mezoterapia, która polega na wstrzykiwaniu w skórę niewielkich ilości związków rozpuszczających tłuszcz. Lek kwas deoksycholowy, który jest produkowany przez organizm, jest wstrzykiwany pod skórę i jest skuteczny w redukcji obwisłego tłuszczu. Leczenie może trwać od czterech do sześciu tygodni i wymaga nawet 20 zastrzyków. Zastrzyki powinien wykonywać lekarz z doświadczeniem w chirurgii plastycznej, aby zapewnić bezpieczeństwo.
Inną metodą leczenia genetycznie uwarunkowanych podwójnych podbródków jest naturalna dieta. Osoby z tym schorzeniem powinny zmniejszyć ilość spożywanych kalorii i pić dużo wody. Jedzenie pokarmów bogatych w wodę, takich jak ogórki i melony, pomoże wypłukać organizm z toksyn. Pomóc może również mezoterapia. Jednak ta metoda jest bardzo kosztowna i może trwać do 6 miesięcy, aby zakończyć. W niektórych przypadkach ludzie mogą potrzebować ponad 100 zastrzyków, aby zobaczyć wyniki. Ważne jest również, aby dokładnie przestrzegać zastrzyków, ponieważ niewłaściwe mogą uszkodzić nerwy.
Objawy zespołu Cushinga
Istnieje wiele oznak i objawów zespołu Cushinga, stanu spowodowanego przez niedoczynność tarczycy. Te oznaki i objawy zazwyczaj postępują stopniowo i mogą obejmować nadmierny przyrost masy ciała. Inne objawy to zwiększone siniaki, fioletowe rozstępy, opuchlizna twarzy, wysokie ciśnienie krwi, słabe kości i niskie libido/płodność. Osoby z zespołem Cushinga mają również tendencję do wysokiego poziomu tkanki tłuszczowej, która często występuje w okolicach brzucha, górnej części pleców i twarzy. Dodatkowo, skóra jest cienka i podatna na rozstępy, a tkanki łączne mogą stać się słabe. Osoby z zespołem Cushinga często doświadczają również trudności poznawczych, problemów z wykonywaniem pracy oraz kłopotów w relacjach z innymi ludźmi.
Oprócz niedoczynności tarczycy, inne schorzenia wpływające na układ endokrynologiczny mogą również powodować zespół Cushinga. Gruczolak przysadki (łagodny guz w przysadce mózgowej) może produkować nadmiar ACTH, co z kolei pobudza nadnercza do produkcji większej ilości kortyzolu. Innymi przyczynami zespołu Cushinga są guzy nadnerczy pochodzenia innego niż tarczycowe oraz rak płuc.
Zespół Cushinga może być leczony. Lekarz może przepisać leki, które obniżają poziom kortyzolu i leczą objawy. W niektórych przypadkach może być potrzebne promieniowanie, aby usunąć guz. Jeśli jednak objawy utrzymują się, opcją leczenia może być przyjmowanie metyraponu, leku blokującego produkcję kortyzolu.
Objawy zespołu Cushinga są często leczone za pomocą gorących kąpieli, masaży i delikatnych ćwiczeń. Dodatkowo możesz poinformować rodzinę i przyjaciół, że zmagasz się z zespołem Cushinga i poprosić ich o wsparcie. Staraj się znaleźć czas na wykonywanie czynności, które sprawiają Ci przyjemność i ogranicz stres. Jeśli zauważysz, że objawy stają się przytłaczające, zgłoś się po poradę do lekarza lub terapeuty.
Objawy niedoczynności tarczycy
Niedoczynność tarczycy to stan, w którym tarczyca produkuje zbyt mało hormonu tyroksyny, który pomaga regulować metabolizm organizmu. Przy tym schorzeniu występuje zmniejszony metabolizm i wolny puls. Możesz również doświadczyć przyrostu wagi i zespołu cieśni nadgarstka. Ponadto, niedoczynność tarczycy może powodować problemy z pamięcią, drażliwość i zmęczenie.
Lekarz może podejrzewać niedoczynność tarczycy, jeśli zauważysz podwójny podbródek lub przerzedzenie brwi. Stan ten jest często związany ze zwiększoną wagą i przerzedzeniem brwi. Może również powodować, że skóra staje się obwisła poniżej kości szczękowej, co jest stanem znanym jako wiszące podgardle. Niedoczynność hormonów tarczycy powoduje obrzęk gruczołów limfatycznych, co może powodować wiszące podgardle.
Inne stany chorobowe, które mogą powodować podwójny podbródek, to zespół Cushinga i przewlekłe zapalenie zatok. Oba schorzenia powodują obrzmiałą twarz i szyję, a także mogą prowadzić do powstania podwójnego podbródka. Jedną z przyczyn jest długotrwałe narażenie na działanie hormonu znanego jako kortyzol. Zapalenie ślinianki to kolejny objaw zespołu Cushinga, który powoduje, że organizm produkuje nadmiar kortyzolu. Inną przyczyną podwójnego podbródka jest powikłanie choroby nerek zwanej zapaleniem nerek.
Jeśli podejrzewasz u siebie niedoczynność tarczycy lub zastanawiasz się, czy masz podwójny podbródek, dentysta będzie mógł pomóc Ci określić, jaki rodzaj hormonu tarczycy jest przyczyną problemu. Choroby tarczycy mogą być trudne do leczenia i mogą wymagać nagłych zabiegów stomatologicznych. Twój lekarz może również chcieć ściśle monitorować poziom tarczycy, aby określić, czy masz nadczynność hormonów tarczycy.
Niedoczynność tarczycy może być leczona za pomocą recepty na hormon tarczycy, w postaci tabletek lub kapsułek. Spowoduje to obniżenie produkcji hormonu stymulującego tarczycę (TSH). Ponadto, leki te zmniejszą stymulację do wzrostu tkanki tarczycy. Ostatecznie, niedoczynność tarczycy może ustąpić samodzielnie, choć mogą pojawić się komplikacje.
Objawy guzka tarczycy
Objawy guzków tarczycy są bardzo podobne do objawów podwójnego podbródka, ale guzki tarczycy z prawidłową funkcją są bardziej prawdopodobne, że są rakowe niż te z nadczynnością tarczycy. Diagnozę często stawia się poprzez badanie ultrasonograficzne, które jest nieinwazyjne, niedrogie i bardzo dokładne. Zapewnia ono również szczegółowy obraz tarczycy i węzłów chłonnych na szyi.
Guzki tarczycy są stosunkowo częstym schorzeniem i mogą mieć charakter łagodny lub nowotworowy. Rozwijają się w tarczycy i są znajdowane podczas rutynowego badania fizycznego lub badania obrazowego szyi. Jeśli wystąpią objawy, lekarz może zalecić dalsze badania, w tym biopsję cienkoigłową, która jest prostym zabiegiem polegającym na wprowadzeniu cienkiej igły do guzka i odessaniu jej. W ciężkich przypadkach konieczne może być usunięcie guzka w celu dokładnego zbadania.
Objawy guzków tarczycy obejmują guzek w szyi, ból w gardle i tkliwość z przodu szyi. W niektórych przypadkach guzek jest duży i widoczny. Jeśli zauważysz któryś z tych objawów, koniecznie zgłoś się do lekarza, ponieważ guzki tarczycy mogą powodować inne objawy.
Na szczęście większość raków tarczycy nie rozprzestrzenia się szybko i większość nie stanowi istotnego zagrożenia dla zdrowia. Jednak pacjenci z rakiem tarczycy w wywiadzie powinni być ściśle monitorowani co sześć do 12 miesięcy, aby śledzić jego postęp. Jeśli guzek nie zmniejsza się, lekarze mogą przepisać supresyjną terapię hormonalną tarczycy. Chociaż nie udowodniono skuteczności tego leczenia, może ono pomóc w zmniejszeniu wielkości guzka.
Jeśli guzek jest rakowy, w celu potwierdzenia diagnozy konieczne jest wykonanie biopsji. Biopsja cienkoigłowa jest wykonywana w gabinecie lekarskim i polega na pobraniu za pomocą maleńkiej igły próbki tkanki lub płynu z torbieli z guzka. Próbka ta jest wysyłana do laboratorium w celu przeprowadzenia badań. Jeśli okaże się, że guzek jest rakowy, lekarz może zalecić jego chirurgiczne usunięcie.
Leczenie guzka tarczycy
Guzek tarczycy to obrzęk w tarczycy. Może on być łagodny lub złośliwy. W większości przypadków jest łagodny, ale guzek tarczycy może być bolesny i niewygodny. Stan ten jest często związany z nadczynnością tarczycy, ale konkretna przyczyna nie jest znana.
Tarczyca to mały gruczoł położony nisko na szyi, który ma dwa płaty. Zazwyczaj ma czerwonawy kolor i waży mniej niż uncję. Pomaga regulować energię i wzrost, a także rozwój seksualny. Jeśli ulegnie powiększeniu, może pojawić się jako guzek pod skórą. W takim przypadku leczenie guzka tarczycy polega na jego chirurgicznym usunięciu.
Chociaż guzki tarczycy rzadko powodują objawy, mogą być symptomem innego schorzenia, takiego jak nadczynność tarczycy. Pacjenci mogą również odczuwać ból wokół lokalizacji guzka. W niektórych przypadkach, ból może nawet promieniować do ucha. Niektóre osoby mogą również cierpieć z powodu duszności lub trudności w mówieniu. Pomimo tego, że guzki tarczycy mogą być łagodne, zawsze zalecane jest zwrócenie się o pomoc do lekarza.
Podczas badania fizycznego lekarze sprawdzą, czy nie ma żadnych guzków lub gruczołów tarczycy. Będą również wyczuwać tarczycę pod kątem nieprawidłowości. Jeśli guzek tarczycy jest duży, może wymagać usunięcia chirurgicznego. Jeśli guzek tarczycy jest podejrzany, biopsja określi, czy jest on rakowy.
Guzek tarczycy może być łagodny lub złośliwy. Biopsja cienkoigłowa jest zazwyczaj wykonywana w gabinecie lekarskim. Pozwala ona lekarzowi określić, czy guzek tarczycy jest torbielą litą czy wypełnioną płynem. Jeśli jest to guzek łagodny, nie trzeba go usuwać. Jeśli jest on złośliwy, kolejnym krokiem jest operacja.