Leczenie laserowe w przypadku wysiłkowego nietrzymania moczu jest alternatywą niechirurgiczną, która wykazała obiecujące wyniki. Laser CO2 jest doskonałą opcją leczenia tego schorzenia. Zabiegi laserowe mogą poprawić lub wyleczyć ten stan. Zabiegi te są bezpieczne i skuteczne. Mogą one poprawić objawy moczowe i zmniejszyć lub wyeliminować nietrzymanie moczu.
Laser CO2
Skuteczność leczenia laserem CO2 w przypadku wysiłkowego nietrzymania moczu została udowodniona w kilku badaniach. Laser CO2 jest frakcjonowanym zabiegiem laserowym, który może pomóc kobietom z wysiłkowym nietrzymaniem moczu. Zabieg ten wykorzystuje energię świetlną do zmiany kształtu pochwy w celu zmniejszenia objętości zalegającego kału. Laser jest bezpieczny i skuteczny, a także może zmniejszyć liczbę epizodów nietrzymania moczu – fragment ten jest wynikiem działań ekipy serwisu jacek-imiolo.pl.
Terapia laserem CO2 jest potencjalnie bezpieczną i skuteczną alternatywą dla operacji w przypadku wysiłkowego nietrzymania moczu. Procedura ta jest szeroko stosowana i jest stosunkowo bezpieczna. Istnieją jednak pewne możliwe efekty uboczne. Chociaż terapia laserem CO2 nie jest tak skuteczna jak operacja, jest to opcja, która może być dobrym wyborem dla niektórych kobiet.
Pacjentki cierpiące na wysiłkowe nietrzymanie moczu mogą doświadczyć zasinienia, bolesności i obrzęku po zabiegu. Nie będzie to jednak tak poważne, jak u pacjentek z poważniejszymi zaburzeniami oddawania moczu. Zabieg jest nieinwazyjny i wymaga jedynie miejscowego znieczulenia. Nie ma potrzeby stosowania antybiotyków ani innych leków.
Istnieje niewiele opublikowanych badań porównujących skuteczność leczenia laserem CO2 w przypadku SUI. Natomiast leczenie laserem Er:YAG wykazało lepsze wyniki u młodszych kobiet, które miały większą masę urodzeniową w momencie wykonywania zabiegu. Zabieg może być opcją dla kobiet z pęcherzem nadreaktywnym. Jednakże, zabieg ten może być kontrowersyjny. Pojawiło się kilka obaw dotyczących bezpieczeństwa i skuteczności lasera CO2 w leczeniu SUI.
Trzy zabiegi stosowane w badaniu będą wykonywane co miesiąc. Parametry lasera stosowane w tym badaniu będą wynosić 40 W, 1000 ms i smart stack 2.0. Pacjentom zostanie zalecone unikanie aktywności seksualnej przez co najmniej pięć dni po każdym zabiegu. Ponadto powinni wrócić do kliniki po trzech i sześciu miesiącach, aby ocenić skuteczność leczenia.
Badanie ma na celu określenie skuteczności leczenia laserem frakcyjnym CO2 kobiet cierpiących na SUI. W przypadku tego badania uczestniczki będą wypełniać kwestionariusze po każdej sesji, zgłaszając intensywność bólu i zdarzenia niepożądane. Zabieg jest uważany za procedurę o niskim ryzyku i może być bezpieczny dla kobiet z medycznymi chorobami współistniejącymi. Zespół badawczy ma nadzieję, że bezpieczeństwo i skuteczność terapii laserem CO2 może stanowić realną alternatywę dla kobiet cierpiących na SUI. Laser
Er:YAG terapia laserowa wysiłkowego nietrzymania moczu jest minimalnie inwazyjną procedurą, która wykazała obietnicę w leczeniu SUI. Może ona pomóc w poprawie funkcji seksualnych i jakości życia związanej z nietrzymaniem moczu. Ponadto, leczenie jest szybkie i łatwe. Efekty uboczne terapii laserem Er:YAG są minimalne. Jest ona uważana za bezpieczną i skuteczną opcję leczenia dla pacjentów z SUI.
Nieablacyjna terapia laserem Er:YAG okazała się bezpieczna i skuteczna u kobiet z SUI. Leczenie jest szybkie i dobrze tolerowane i może zmniejszyć potrzebę operacji. Czas rekonwalescencji jest również krótki, a procedura laserowa jest nieinwazyjna. Terapia laserem Er:YAG jest objęta licencją Creative Commons Attribution-NonCommer-ShareAlike 4.0 International, która pozwala na nieograniczone wykorzystanie.
Niedawna metaanaliza przeprowadzona przez Kuszkę i wsp. wykazała, że leczenie laserem Er:YAG zmniejszyło częstość oddawania moczu i poprawiło efektywność oddawania moczu u pacjentów z wysiłkowym nietrzymaniem moczu. W badaniu pacjenci zostali podzieleni na podstawie ciężkości SUI. Kobiety z wysokim BMI nie odniosły korzyści z leczenia laserowego, ale pacjentki z niskim BMI miały podobne wskaźniki sukcesu.
Leczenie laserem Er:YAG jest bezpiecznym, małoinwazyjnym sposobem leczenia kobiet z łagodnym do umiarkowanego SUI. W badaniu wykazano również zmniejszenie ruchomości szyi pęcherza po leczeniu. W rzeczywistości średnie zmniejszenie ruchomości szyi pęcherza było większe niż zmniejszenie ogólnej ruchomości pęcherza.
W badaniu wykazano, że zabiegi z użyciem lasera Er:YAG zmniejszyły średnicę cewki moczowej. Środkowy obszar hipoechogeniczny cewki moczowej został zmniejszony o ponad 60% po dwóch zabiegach i pozostał na tym poziomie do 12 miesięcy. W innym badaniu oceniono 42 pacjentów z łagodnym do ciężkiego SUI, którzy otrzymali dwa zabiegi Er:YAG z odstępem 21-28 dni pomiędzy sesjami. W 6-8-miesięcznej obserwacji 38% pacjentek było wolnych od objawów SUI. Procedury zawieszania
Procedury zawieszania
są przeznaczone do leczenia wysiłkowego nietrzymania moczu. Procedury te mogą nie być właściwe dla wszystkich pacjentów, więc ważne jest, aby porozmawiać z lekarzem przed wyborem leczenia. Chociaż istnieje ryzyko związane z tą procedurą, może ona zaoferować długoterminowe rozwiązanie. Chirurg oceni Twój stan, aby określić najbardziej odpowiednie leczenie. Lekarz może wykonać zabieg chirurgiczny w celu wsparcia cewki moczowej. Operacja ta pomoże zapobiec wypadaniu i przeciekaniu cewki moczowej.
W przypadku tego zabiegu dostępne są zarówno operacje laparoskopowe, jak i otwarte. Procedura może trwać około 2 godzin, w zależności od rodzaju wykonywanej procedury. W obu procedurach lekarz wykona cięcie chirurgiczne wzdłuż dolnej części brzucha i zlokalizuje pęcherz moczowy. Po znalezieniu pęcherza, lekarz przyszyje szyję pęcherza do ściany miednicy i cewki moczowej. Po założeniu szwów, pęcherz zostanie uniesiony.
Procedury zawieszania wykorzystują syntetyczną siatkę lub tkankę do podtrzymywania cewki moczowej. Podtrzymuje to szyję pęcherza, a ciśnienie z jamy brzusznej pomaga utrzymać cewkę moczową w zamknięciu. Procedury te mogą być bolesne, ale mogą również pomóc w poprawie jakości życia.
Podczas gdy operacja jest standardowym sposobem leczenia SUI, minimalnie inwazyjne procedury chirurgiczne dają największe szanse powodzenia. Temblak śródmoczowodowy (MUS) jest zabiegiem przezpochwowym i jest mniej inwazyjny niż tradycyjna procedura kolposuspensji Burcha. MUS ma lepsze wyniki i mniejszą liczbę powikłań. Obie procedury wiążą się z nieodłącznym ryzykiem, obejmującym ból, krwawienie i zakażenie.
Procedury laserowe mogą być bezpieczną opcją dla kobiet cierpiących na nietrzymanie moczu. Laser Er:YAG jest obiecującą metodą leczenia dla wielu pacjentów. Zabieg ten jest mniej inwazyjny niż operacja i może pomóc kobietom z GSM, w którym dominuje nietrzymanie moczu.
MDSCs
Laseroterapia wysiłkowego nietrzymania moczu została ostatnio zaproponowana jako nowatorska opcja leczenia. Uważa się, że procedura ta ma kilka zalet, w tym zmniejszone ryzyko wystąpienia niekorzystnych działań niepożądanych. W niedawno przeprowadzonym badaniu oceniono skuteczność i bezpieczeństwo tej opcji leczenia. Oto wyniki tego badania. Poniżej wymieniono zagrożenia i korzyści związane z laseroterapią w przypadku wysiłkowego nietrzymania moczu.
Stosowanie laserów dopochwowych w leczeniu wysiłkowego nietrzymania moczu nie jest pozbawione ryzyka. W rzeczywistości zabiegi laserowe mogą mieć poważne skutki uboczne, jeśli nie są wykonywane prawidłowo. Należy zachować ostrożność przy wyborze pacjentki i wykonywaniu zabiegu. Stosowanie granatu aluminiowego erbowo-ytrowego, formy terapii laserowej, może powodować powikłania, w tym zwężenie pochwy.
W 2008 roku Carr i wsp. przeprowadzili badanie z użyciem MDSC. Ośmiu pacjentom z SUI podano 18 do 22 x 106 MDSCs transuretycznie. Wyniki wykazały znaczącą poprawę w zakresie liczby epizodów nietrzymania moczu i częstości oddawania moczu po 12 miesiącach. Leczenie to było skuteczne u 75% pacjentek i charakteryzowało się średnio 50% redukcją liczby epizodów.
Badacze stwierdzili, że leczenie SUI laserem Er-YAG jest bezpieczne i skuteczne w leczeniu umiarkowanego do ciężkiego SUI. Nie zaobserwowano żadnych poważnych skutków ubocznych. Jednak pomimo pozytywnych wyników sugerują, że potrzeba więcej badań prospektywnych, aby potwierdzić te wyniki i określić odpowiedni odstęp czasu między sesjami leczenia. Ponadto potrzebne są kolejne badania prospektywne w celu określenia czasu trwania i częstotliwości leczenia dla uzyskania optymalnych wyników.
Istnieje kilka rodzajów ryzyka związanych z operacją z powodu wysiłkowego nietrzymania moczu. Do tych zagrożeń należą: zaawansowany wiek, nawracający poród przez pochwę oraz wysoki wskaźnik masy ciała. Dodatkowo ogólny stan zdrowia kobiety i potrzeby lecznicze są ważne przy określaniu najlepszej metody chirurgicznej.
Zmiany objawowe są powszechne u pacjentek z wysiłkowym nietrzymaniem moczu. Zabieg polega na laserowej ablacji zmienionego chorobowo fragmentu dróg moczowych. Zabieg poprawia funkcję pęcherza i jakość życia pacjenta.